వెన్నెల మొగ్గలు

ఆదూరి సత్యవతీదేవి కవిత్వం 1970 - 2008

లోలోపలినుంచి ఎల్లవేళలా ఒక కవితాఝరి
ఉరుకుతునే వుండాలి
జీవితం కవిత్వమై స్వరసంగతులు
పలుకుతునే వుండాలి
ఎప్పటికి పాతబడని ఓ కమ్మని గీతం
నిలువెల్లా తడుపుతూనే ఉండాలి
పూల వాకిలి ఓరగా తెరిచి
స్నేహంతో చేయి చాచే వుంచాలి
మనిషికోసమే మనిషి తపిస్తూ
శతాబ్దులైనా సహస్త్రాబ్దులైనా
ఎదురు చూస్తునే వుండాలి!