అతడు సృష్టి లోపాల్ని దిద్ది తీర్చడానికి
అపర బ్రహ్మై పుడతాడు
అక్షర ప్రవాహాల్ని ఆలోచనా బీజాలుగా నాటుతాడు
అంతకంతకూ ఎదిగే శిష్య వృక్షాల నీడల్లో
గూడులేని గువ్వలు తలదాచుకున్న
దృశ్యాల్ని
స్వప్నిస్తాడు
ఏకం సత్‌ జ్ఞాన దీపారాధనతో
అస్తినాస్తికి చికిత్స చేసి
అక్షరాన్ని దైవం చేస్తాడు
అతని సమక్షం
నిరాశా నిట్టూర్పుల సెగల్ని
అమృత ధారల్తో కడిగేస్తుంది
చిటపటలాడే ముఖమైనా
నవ్వుల వానలో తడిసి
పడవలా సాగిపోతుంది
అదొక మరుగుజ్జు తలకాయైనా కావచ్చు
తలపండిన తాళ వృక్షమైనా కావచ్చు
అతని నోట ప్రవహించిన
శీతాంశుధారలో
కలువ పువ్వై నవ్వుతుంది