ప్రకృతి, జీవుడు ద్వంద్వమయం. ఏ ద్వంద్వమైనా ఒకటి లేకుండా మరొకటి ఉండదు. అది వుంది అంటే ఇది వుంది. ఇది లేదంటే అది లేదు. ఈ సత్యాన్ని ఆవిష్కరించడానికి వేదాంతం కూడా ‘మాయను’ ‘భ్రమను’ ‘లీలను’ ఆధారం చేసుకొన్నది. ఏది ఏమైనా, మానవని ఉత్కృష్టమైన ఆశయం ఆనందం. ఈ లక్ష్యాన్ని నెరవేర్చుకోవడానికి, ఈ సృష్టిలో పుట్టిన ప్రతిజీవి నిరంతరాయంగా కృషిచేస్తున్నది. కాని అది ఎండమావుల వెంటపరిగెత్తడమేనని ఋజువవుతున్నది. ఇది ఒకయుద్ధం, లంపట, తంతు. అయినా జీవిత లక్ష్యాల దృఢత్వాన్ని బట్టి, ప్రయత్నాల పెళుసుతనం పెరుగుతుంది. ఈ జీవన సమరంలో, శూన్యాన్ని పూర్ణాన్ని కలబోసితే, ఉద్భవించేది ప్రేమ, త్యాగం. అలాంటి ప్రేమ త్యాగం, పెనవేసుకున్న ఇతివృత్తం ఈ ‘పూర్ణిమ’.