ఏటి ఒడ్డున

సాగిపోతున్న సెలయేటిపై
ఆగిపోయిన నా చూపుల్లోంచి
ఏవో భాష్యాలు జనిస్తున్నాయ్...
తనయందు కలకలం రేపినా
తన ముందు హాలాహలం రేగినా
కాలంలా కదిలిపోతూనే వుంది...
ఇష్టాయిష్టాలతో నిమిత్తం లేక
కష్ట సుఖాల గట్ల నడుమ
జీవితంలా చలిస్తూనే వుంది...
నీళ్ళలో సగం దిగిన సూర్యబింబం
మానవ జీవనగమన ప్రతిబింబం
పరమార్థం అర్థం చేసుకోమంటుంది...
జరిగే సత్యాల్ని అలల భాషలో చెప్తూ
మరిగే బాధల్ని నురగలుగా చూపిస్తూ...
తీరం చేరాలని పరుగులు తీస్తోంది.
అందుకే నేస్తమా !
ఏటి ఒడ్డున నన్ను నేను మరుస్తుంటా
కోటి భావాలతో మూడోకన్ను తెరుస్తుంటా...

- బొగ్గవరపు రాధాకృష్ణమూర్తి