యాభై సంవత్సరాలక్రితం డిపాజిట్ చేసిన రెండు లక్షల రూపాయలు, ఇప్పుడు ఎంత ఎమౌంట్‌కి ఎదిగివుంటాయో మనసులోనే లెక్క కట్టాడు రవిబాబు.

“ఎంత తక్కువ వడ్డీ కట్టినా అది కోటి రూపాయలకు పైనే అయి వుంటుంది. పాండురంగరాయుడి వారసులు ఎవరైనా వస్తే, అణాపైసలతో సహా వారికి అప్పచెప్పాల్సిన బాధ్యత మనమీద వుంది. ఈ విషయం బాగా గుర్తుపెట్టుకో..” అంటూ సోఫాలో నుంచి లేచాడు దొరగారు.

“నాకు నిద్ర వస్తోంది. నేను వెళ్ళి పడుకుంటాను. నువ్వు కూడా వెళ్ళు. రేపు ఉదయమే కొండలమ్మతల్లి దగ్గరికి పోవాలి” అంటూ తన గది వైపు వెళ్ళిపోయాడాయన.

నిప్పులవంటి కళ్ళతో నిర్భయంగా చూస్తూ, మహాకరుకుగా నిలబడి వున్న పాండురంగరాయుడిని అంతకు ముందెక్కడో చూసినట్టనిపిస్తోంది రవిబాబుకి.

‘వంద సంవత్సరాల క్రితం మనిషి ఇతను... మనకి కనిపించటం అసంభవం....’ అని తనలో తనే అనుకుంటూ నెమ్మదిగా తన గదివైపు వెళ్ళి పోయాడు.