నా పొడి కళ్ళను అడిగా
తడినంతా ఏం చేశారని
వెనకాల దాగిఉన్న మనసుకు
తేమ నందించామన్నాయి
లీలగా కనిపించీ కనిపించని
బాధ నీలిమలను దాచేస్తూ
పూలజల్లులవంటి చిరునవ్వుల నడిగా
ఎందుకింత తుళ్ళింత అని
ప్రపంచమంత దాసోహమనే అన్నాక
బాధ నాకెందుకు అంటూ చిరునవ్వు
వసంతం రాదని తెలిసినా
జీవితం ఇదేనని సరిపెట్టుకోలేక
మరో కొత్త ఉదయానికై ఎందుకీ వెంపర్లాట
చీకటి వెలుగుల తామరతంపరేగా